ΤΟ ΕΛΛΗΝΙΚΟ

ΕΘΝΟΣ

ΜΕΛΕΤΗ-ΕΡΕΥΝΑ

Α. Γ. ΚΡΑΣΑΝΑΚΗΣ

THE HELLENIC

(GREEK) NATION

English Translation

By ARISTEIDIS T. PERDIKIS

1. Ανατρέχοντας στο Πάριο χρονικό και στους αρχαίους συγγραφείς: Εκαταίος Μιλήσιος (Στράβων 7, 321), Θουκυδίδη (Α, 3 – 9), Ηρόδοτος (Ιστορία Α 54 - 58), Ισοκράτης (Παναθηναϊκός, Ελένης εγκώμιο 68 – 69 κ.α.), Διόδωρος (1, 23-24 και 28-29,  Μ, Απόσπασμα 3), Πλάτων (Μενέξενος, 245c-d) κ.α., βλέπουμε να αναφέρουν ότι:

Α. Αρχικά, επειδή δεν υπήρχε ακόμη η γεωργία (οι σπόροι, τα άροτρα κλπ) και η ασφάλεια (τα όπλα και ο στρατός), δεν υπήρχαν ούτε μόνιμοι κάτοικοι ούτε και σύνορα,  έθνη,  κράτη, Έλληνες, βάρβαροι κλπ, αλλά απλώς διάφορες φυλές (οι καλούμενοι Πελασγοί, Κάρες, Φοίνικες, Δαναοί κ.α.), που ζούσαν μεταναστευτικά, κάπως όπως και τα ζώα, για εξεύρεση πηγών διατροφής, ενώ η πιο ισχυρή ομάδα όπου πήγαινε έδιωχνε αυτή που έβρισκε μπροστά της, για να εκμεταλλευτεί αυτή το χώρο.

Β. Στην Ελλάδα αρχικά ζούσαν διάφορα φύλα με  πολυπληθέστερη τους καλούμενους Πελασγούς και γι αυτό  η Ελλάδα αρχικά ονομάζονταν Πελασγία.  Πρώτοι άνθρωποι που βρέθηκαν λέει στην Ελλάδα και γι αυτό θεωρούνταν αυτόχθονες ήταν οι καλούμενοι Πελασγοί. Μετά από αυτούς ήρθαν στην Ελλάδα από την Αίγυπτο οι καλούμενοι Δαναοί μαζί με τους καλούμενους Καδμείους ή Θηβαίους. Μετά από αυτούς ήρθαν οι  Ευμολπίδες,  οι Πέλοπες κ.α. Οι  λαοί αυτοί ονομάζονταν επήλυδες (από το επί + έρχομαι, ήλθον κ.α.) σε σχέση προς τους αυτόχθονες Πελασγούς, επειδή ήλθαν μετά από τους Πελασγούς.  Συγκεκριμένα:

α) Το 1500 π.Χ. ξεσπούν λέει λοιμώδης ασθένειες (οι 7 πληγές, σύμφωνα με την Αγία Γραφή) στην Αίγυπτο και οι ντόπιοι τις αποδίδουν στους ασεβείς αλλόφυλους. Για να αποφύγουν την οργή των ντόπιων  οι  μετανάστες που ζούσαν στην Αίγυπτο έφυγαν και πήγαν σε άλλα μέρη. Οι Εβραίοι με αρχηγό το Μωυσή πήγαν στην Ιουδαία.  Οι Φοίνικες (οι οποίοι ζούσαν στη Θήβα της Αιγύπτου, εξ ου και Θηβαίοι,  και είχαν πάει εκεί από την Ερυθρά θάλασσα) με αρχηγό τον Αγήνορα πήγαν στα παράλια της Ασίας και συγκεκριμένα στη χώρα που απ΄αυτούς πήρε το όνομα  Φοινίκη. Από εκεί μετά ένα μέρος με αρχηγό τον Κάδμο (εξ ου και Καδμίοι ή Θηβαίοι) πήγαν στη Βοιωτία όπου ίδρυσαν την πόλη-κράτος Καδμεία ή Θήβα (ονομάστηκε Θήβα σε ανάμνηση της Αιγυπτιακής και Καδμεία προς χάρη του Κάδμου). 

Οι Δαναοί με πλοία και με αρχηγό το Δαναό ( απ΄ όπου και Δαναοί)  μέσω Ρόδου πήγαν στο Άργος της Πελοποννήσου. Όταν έφτασαν εκεί ήρθαν σε σύγκρουση με τους κατοίκους του Άργους, που ήσαν Αχαιοί στη γενιά. Ωστόσο επειδή από τη μια ο βασιλιάς των Αργείων, που ονομάζονταν Γελάνωρ, δεν είχε γιο για διάδοχο και από την άλλη δεν επέδειχνε στρατιωτικές ικανότητες για νίκη των Αργείων,  οι Αργείοι στο τέλος κάλεσαν το Δαναό αφενός για συνθηκολόγηση και αφετέρου να γίνει και κοινός βασιλιάς. Αυτός είναι και ο λόγος που μετά στα Τρωικά οι Αργείοι (= οι Αχαιοί κάτοικοι του Άργους) ονομάζονταν και Αχαιοί και Δαναοί και Αργείοι και απ΄αυτούς κατ’ επέκταση και όλοι οι Έλληνες.

β) Λίγα χρόνια πριν από τον Τρωικό πόλεμο, o Πέλοπας (γιος του βασιλιά της Φρυγίας)  με Φρύγες έφυγε από τη Μ. Ασία και πήγε στην Πελοπόννησο  προκειμένου να λάβει μέρος στους Αγώνες που διοργάνωνε ο βασιλιάς των Μυκηνών και των οποίων ο  νικητής θα παντρεύονταν την κόρη του. Επειδή ο Πέλοπας έχασε στους αγώνες, δεν θέλησε να γυρίσει στον τόπο του και κατέλαβε με δόλο το θρόνο των Μυκηνών και στη συνέχεια και όλη την Πελοπόννησο, που εξ αυτού ονομάστηκε έτσι. Δηλαδή Πελοπόννησος = νησί του Πέλοπα. Η Πελοπόννησος πριν από τον Πέλοπα ονομάζονταν Άργος  κατ΄ επέκταση από την πόλη Άργος και κατοικούνταν από φυλές των καλούμενων Αχαιών, εξ ου και Αργείοι = Αχαιοί = Πελοποννήσιοι. Προ αυτής της κατάστασης οι Μυκηναΐοι χωρίστηκαν στα δυο και άλλοι αναγνώριζαν ως βασιλιά τους τον Πέλοπα και οι άλλοι τον ντόπιο (το απόγονο του Περσέα = ιδρυτή των Μυκηνών). Ο εγγονός του Πέλοπα, ο Αγαμέμνονας, βλέποντας  από τη μια να έρχονται στην Ελλάδα βάρβαροι και να κάνουν ληστρικές επιθέσεις και αποικίες (π.χ. οι Καδμείοι ή Θηβαίοι από την Κασπία Θάλασσα ήρθαν στη Βοιωτία και έκτισαν τη Θήβα, οι Δαναοί από την Αίγυπτο είχαν έρθει και κατοίκησαν ως μετανάστες στο Άργος κ.α.) και από την άλλη οι Μυκήνες και γενικά όλοι οι Έλληνες να μην μπορούν να αποκρούσουν τους βάρβαρους κατορθώνει και ενώνει τα δυο σκήπτρα των Μυκηναίων (δηλαδή ένωσε τους Πέλοπες με τους Αχαιούς Μυκηναίους σε ενιαίο σύνολο, με ένα βασιλιά) και κάνει τις Μυκήνες πρώτη δύναμη στον αρχαίο κόσμο. Στην συνέχεια καλεί τις άλλες συγγενικές πόλεις-κράτη (Κρήτες, Αθηναίους κλπ) σε κοινή εκστρατεία εναντίον της Τροίας,  επειδή οι Τρώες με άλλους βάρβαρους έρχονταν στην Ελλάδα και έκλεβαν τις γυναίκες και τις περιουσίες των Ελλήνων. Τελική αφορμή για την εκστρατεία στην Τροία (το γνωστό Τρωικό πόλεμο) έδωσε η αρπαγή της ωραίας Ελένης, γυναίκας του βασιλιά της Σπάρτης Μενέλαου, από τον πρίγκιπα της Τροίας Πάρη. Σύμφωνα με το Πάριο χρονικό, ο Τρωικός πόλεμος έγινε από το έτος 954 - 945 π.Δ. = 1218 - 1209 π.Χ.

γ) Πρώτη φορά που φυτευτήκαν σπόροι και έκτοτε αρχίζει να αναπτύσσεται η γεωργία ήταν το έτος 1410 π.Χ.  στην Ελευσίνα από τη Δήμητρα (την μετέπειτα ανακηρυχθείσα θεά), ενώ τελευταία μετακίνηση ανθρώπων στην Ελλάδα για εξεύρεση καλύτερων συνθηκών  έγινε 80 χρόνια μετά τα τρωικά, δηλαδή κάπου το 1110 π.Χ., και ήταν  η καλούμενη Κάθοδος των Δωριέων με τους Ηρακλείδες. Έκτοτε ησύχασε λέει οριστικά η Ελλάδα και άρχισε να κάνει και αποικίες.

Γ. Αρχικά η Ελλάδα ήταν κατοικία βαρβάρων (των καλούμενων Πελασγών, Δαναών, Καδμείων, Καρών, Φοινίκων κ.α.) και κάποια στιγμή οι Δωριείς ξέκοψαν πρώτοι από τους βάρβαρους Πελασγούς και αποτέλεσαν ξέχωρο έθνος, το Ελληνικό. Στο έθνος αυτό προσχώρησαν στη συνέχεια όλοι οι Πελασγοί (= οι Ίωνες ή Αθηναίοι, οι Αιολείς ή Θεσσαλοί κ.α.), καθώς και πολλοί άλλοι βάρβαροι  (= οι Δαναοί, οι Πέλοπες, οι Καδμείοι ή Θηβαίοι κ.α.), πρβ:

 «Το Ελληνικό έθνος αφότου φάνηκε, την ίδια πάντα γλώσσα μιλά -  αυτό είναι η πεποίθησή μου, αφότου όμως ξέκοψε από το Πελασγικό, αδύνατο τότε και στην αρχή και μικρό, αυξήθηκε ύστερα και πλήθαινε σε έθνη, καθώς προσχώρησαν σ’ αυτό κυρίως οι Πελασγοί, αλλά και πάρα πολλά άλλα βαρβαρικά φύλα…..» (Ηρόδοτος Α, 57- 58)

Ο Θουκυδίδης (3 – 9) αναφέρει από τη μια ότι η πρώτη κοινή συνεργασία των Ελλήνων ήταν ο Τρωικός πόλεμος και από την άλλη ότι  μέχρι τα τρωικά δεν υπήρχε ο διαχωρισμός σε «Έλληνες» και «βάρβαρους», άλλως θα το ανέφερε ο Όμηρος. Αυτό έγινε από τα Τρωικά και εξής. Πριν από τον Τρωικό πόλεμο «Ελλάδα - Έλληνες» καλούνταν μόνο όσοι κατάγονταν από την πόλη-περιοχή «Ελλάδα», η οποία μαζί με τη  «Φθία» αποτελούσαν το κράτος του Πηλέα και είχαν ως αρχηγό τους στον Τρωικό πόλεμο τον Αχιλλέα. Μετά τα Τρωικά το όνομα Ελλάδα επεκτάθηκε και περιλάμβανε όλη σχεδόν την νότια Ελλάδα  ή σωστότερα όσων περιοχών (Θεσσαλία,  Στερεά, Πελοπόννησος, Κρήτη κ.α.) ο στρατός εκστράτευσε στην Τροία. Η επέκταση του ονόματος «Ελλάδα» έγινε λέει επειδή  μετά τα Τρωικά, επι βασιλιά Έλληνα,  η πόλη-περιοχή Ελλάδα  έγινε η  πιο ισχυρή και ως εξ αυτού είχαν συμφέρον να λένε όσοι άλλοι  μίλαγαν την ίδια γλώσσα ότι ήταν και αυτοί Έλληνες.

Στους Ολυμπιακούς αγώνες (αγώνες που λάμβαναν μέρος μόνο Έλληνες και η επίσημη έναρξή τους θεωρείται το 776 π.Χ.) το όνομα «Ελλάδα – Έλληνες» επεκτάθηκε και στις  άλλες συγγενικές με τους εκστρατεύσαντες περιοχές (= Μακεδονία,  Ήπειρο κ.α.), άσχετα με το αν έλαβαν μέρος ή όχι στον πόλεμο της Τροίας.  

Έτσι το όνομα Ελλάδα και Έλληνες από τοπικό έγινε γενικό.  Δηλαδή η εθνική ονομασία Ελλάδα – Έλληνας προήλθε από την πόλη Ελλάδα, όπως λέμε π.χ. σήμερα επαρχία Λασιθίου και νομός Λασιθίου, πόλη Λάρισα και νομός Λάρισας κ.α.

Παράλληλα το όνομα  Ελλάς και Έλληνες σήμαινε και ο πολιτισμένος, αυτός που έχει παιδεία,  επειδή οι Έλληνες διακρίνονταν γι αυτό. Έλληνες λέγονται, λέει ο Ισοκράτης, αυτοί που έχουν όχι καταγωγή, αλλά παιδεία Ελληνική, ενώ βάρβαροι όσοι δεν είχαν.

2. Ανατρέχοντας στο Πάριο χρονικό και στους αρχαίους συγγραφείς: Πλάτωνα (Μίνως, Νόμοι), Πλούταρχος (Λυκούργος, Σόλων, Θησευς), Δ. Λαέρτιος (Επιμενίδης), Ισοκράτης (Παναθηναϊκός) κ.α., βλέπουμε να αναφέρουν ότι:

Α) Επί Μίνωα ήρθαν Κάρες και Φοίνικες και κατέλαβαν τα νησιά του Αιγαίου που μέχρι τότε ήταν ακατοίκητα και στη συνέχεια καταλήστευαν τους Έλληνες. Προ αυτής της κατάστασης ο Μίνωας συγκροτεί πολεμικό ναυτικό, το πρώτο στον κόσμο,  και τους διώχνει.. Αποτέλεσμα των ως άνω γεγονότων ήταν από τη μια ο Μίνωας να γίνει θαλασσοκράτορας και από την άλλη να ελευθερωθούν οι θαλάσσιοι διάδρομοι και έτσι οι Έλληνες  να μπορέσουν να επικοινωνήσουν μεταξύ τους, να ασχοληθούν με ναυτικές εργασίες, να πλουτήσουν και  να αποκτήσουν πόλεις (μόνιμη κατοικία που πρώτα δεν τους άφηναν οι ληστρικά και πειρατικά διαβιούντες Κάρες και Φοίνικες.

Β) Ο πρώτος σημαντικός πολιτισμός που παρουσιάστηκε επι γης ήταν ο Μινωικός. Πρώτη φορά που οργανώθηκε λέει πολιτεία ήταν στην Κρήτη επί εποχής Μίνωα. Ο Μίνωας με τη βοήθεια του αδελφού του Ραδάμανθυ από τη μια ένωσαν σε ενιαίο σύνολο τις διάφορες πόλεις Κράτη της Κρήτης (Γόρτυνα, Κυδωνία, Λύκαστο κλπ) σε ενιαίο σύνολο με έδρα την Κνωσό και από την άλλη θέσπισαν θεσμούς (ίδρυσαν σχολεία, ίδρυσαν κοινά συσσίτια, θέσπισαν νόμους και συντάγματα κλπ) για τη σωστή διακυβέρνηση του κοινού των Κρητών. Αποτέλεσμα της πολιτείας που οργάνωσε ο Μίνωας ήταν να δημιουργηθεί ο πρώτος στον κόσμο πολιτισμός, ο καλούμενος σήμερα Μινωικός πολιτισμός, το οποίο στη συνέχεια αντέγραψαν όλοι οι Έλληνες και όχι μόνο.  Την πολιτεία των Κρητών αντέγραψαν πρώτοι οι Σπαρτιάτες με το Λυκούργο,  μετά οι Αθηναίοι με το Σόλωνα και τη βοήθεια του Επιμενίδη κ.α. 

Επί Μίνωα επινοήθηκαν λέει: το σύνταγμα, η βουλή, οι γερουσιαστές, οι νόμοι για τη διοίκηση και τις συναλλαγές κ.τ.λ. Μάλιστα επειδή οι νόμοι του Μίνωα ήταν για πρώτη φορά σύμφωνοι με το περί δικαίου ή θείων συναίσθημα κ.τ.λ., οι μινωικοί νόμοι του αποκαλέστηκαν θεϊκοί. Αυτός είναι και ο λόγος που ο Μίνωας με το Ραδάμανθυ μετά το θάνατό τους ανακηρύχθηκαν ισόθεοι, γιοι του Θεού, και κριτές στον Άδη των Ελλήνων (κάτι ως ο Μ. Αλέξανδρος, ο Μ. Κωνσταντίνος κ.α.) ή που  ειπώθηκε  ότι ο Μίνωας έπαιρνε τους νόμους του κατευθείαν από το Θεό στο όρος Δίκτη ( κάτι ως και ο Μωυσής στο όρο Σινά) κ.α. Πριν από το Μίνωα σε όλο τον κόσμο ο κάθε βασιλιάς έκανε λέει ό,τι ήθελε ή όριζε τους νόμους και τους αρχηγούς μιας φυλής ή ενός κράτους ανάλογα με τις προσωπικές του επιθυμίες και νοημοσύνη, κάτι που ήταν και η αιτία που οι Έλληνες δεν αναγνώριζαν κανένα άλλο πολιτισμό άξιο λόγου πλην μόνο το Μινωικό ή που έλεγαν «Πας μη Έλλην βάρβαρος. 

(Περισσότερα και πηγές βλέπε στο βιβλίο ΚΡΗΤΙΚΗ ΙΣΤΟΡΙΑ, Α. Κρασανάκη)

Σημειώνεται επίσης ότι:

1) Σύμφωνα με όλες τις μυθολογίες, όλοι οι άνθρωποι, όλοι οι λαοί της γης είναι αδέλφια, παιδιά μιας οικογένειας. Σύμφωνα με την Ελληνική μυθολογία: Ησίοδος (Κατάλογος γυναικών, Έργα και Ημέρες), Απολλόδωρος (Μυθολογική βιβλιοθήκη) κ.α., οι σημερινοί άνθρωποι είναι απόγονοι ενός ζευγαριού, του Δευκαλίωνα και της Πανδώρας, που έπλασε κάποτε από πηλό ο θεός Προμηθέας στη Φθιώτιδα, το οποίο, για να πάρει ζωή, ο θεός έχωσε μέσα στο σώμα τους ένα καλάμι το οποίο περιείχε θεϊκό πυρ που έκλεψε από τους θεούς (υποδηλώνονται οι φλέβες που ρέει το αίμα και ο πυρετός του ανθρώπου).   Σύμφωνα με την Αιγυπτιακή μυθολογία (Διόδωρος 1, 10), το πρώτο ζευγάρι ανθρώπων στον κόσμο  ξεφύτρωσε στον Νείλο, επειδή εκεί είναι λέει θερμά και η γη πιο καρποφόρα από αλλού, και από αυτό το ζευγάρι μετά  κατάγονται όλοι οι σημερινοί άνθρωποι. Σύμφωνα με την Εβραϊκή μυθολογία, οι σημερινοί άνθρωποι είναι απόγονοι ενός ζευγαριού, του Αδάμ και της Εύας, που έπλασε κάποτε από πηλό ο θεός  στον παράδεισο, το οποίο, για να πάρει ζωή, ο θεός εμφύσησε στο πρόσωπο (υποδηλώνεται η αναπνοή του ανθρώπου).

Οι  Έλληνες και οι Εβραίοι  λένε επιπλέον  ότι κάποτε ( το 1600 π.Χ., σύμφωνα με το Πάριο Χρονικό, και όταν στην Ελλάδα ήταν βασιλιάς ο Δευκαλίωνας) έγινε κατακλυσμός με τον οποίο πνίγηκαν όλοι οι άνθρωποι πλην ενός ζευγαριού, του Δευκαλίωνα και της συζύγου του, κατά τους Έλληνες ή του Νώε και της συζύγου του, κατά τους Εβραίους, οι οποίοι σώθηκαν μέσα σε κιβωτό και από αυτό το ζευγάρι  κατάγονται όλοι οι σημερινοί άνθρωποι. Παιδιά (βλέπε Ησίοδος, κατάλογος Γυναικών) του Δία και της Πανδώρας, κόρης του Δευκαλίωνα ήταν ο Γραικός, ο Μάγνης,  ο Μακηδόνας και ο Έλληνας, παιδιά του Έλληνα ήταν ο Δώρος, ο Αίολος, ο Ξούθος κλπ

2) Επειδή από τη μια στην Αττική δεν κατοίκησαν ποτέ Πέλοπες, Δαναοί και Καδμείοι, οι φυλές που ήρθαν αργότερα από τους αυτόχθονες (Πελασγούς κ.α.)  στην Ελλάδα,   παρά μόνο στην Πελοπόννησο, όπου βρίσκονταν η Σπάρτη, και στη Βοιωτία, όπου βρίσκονταν η Καδμεία ή Θήβα,  και από την άλλη οι Θηβαίοι και οι Σπαρτιάτες καποιες φορές συμμαχούσαν με τους βάρβαρους Πέρσες προκειμένου να ηγεμονεύουν των Ελλήνων (οι Σπαρτιάτες επιπλέον είχαν καταλάβει και τους Αχαιούς της Μεσσηνίας και τους είχαν κάνει είλωτες, επειδή δεν ήθελαν να αναγνωρίσουν ως βασιλιάδες τους τους Ηρακλείδες),  οι Αθηναίοι ρήτορες και συγγραφείς (Πλάτωνας, Ισοκράτης κ.α.) έλεγαν ότι οι Αθηναίοι ήσαν και οι πιο καλοί και οι πιο γνήσιοι και οι πιο καθαρόαιμοι Έλληνες και γι αυτό έπρεπε να ηγεμονεύουν λέει των Ελλήνων και όχι οι Σπαρτιάτες ή οι Θηβαίοι.

3) Οι Δαναοί έλαβαν μέρος στον Τρωικό πόλεμο, επειδή είχαν ήδη συγχωνευτεί ειρηνικά με τους Αχαιούς. Αντίθετα οι Καδμείοι ή Θηβαίοι δεν έλαβαν  μέρος στον Τρωικό πόλεμο και κατά τα Περσικά μήδισαν, επειδή ήσαν βαρβαρικής καταγωγής, καθώς λέει ο Ηρόδοτος. Η Θήβα καταστράφηκε εκ θεμελίων από το Μ. Αλέξανδρο, επειδή ήθελε να ηγεμονεύσει των Ελλήνων με τη βοήθεια των Περσών, κάτι που δεν ήθελαν οι γνήσιοι Έλληνες.

ΣΥΜΠΕΡΑΣΜΑ:

A. Σύμφωνα με τους προγόνους μας δεν υπήρξε ποτέ ινδοευρωπαϊκή φυλή απ’ όπου κατάγονται οι Έλληνες, οι Λατίνοι κ.α. και διάφορες άλλες φυλές απ΄ όπου κατάγονται οι άλλοι λαοί, όπως κακώς λέγεται. Γι αυτούς ένα είναι το ανθρώπινο είδος, οι απόγονοι του Δευκαλίωνα, σύμφωνα με τους Έλληνες ή οι απόγονοι του Νώε, σύμφωνα με τους Εβραίους. Απλώς στο χρόνο οι διάφορες ομάδες απέκτησαν διαφορετική γλώσσα, καθώς και διαφορετική παιδεία,  ήθη και έθιμα, θρησκεία κλπ. (= οι επίκτητες ιδιότητες, όπως ονομάζονται σήμερα).

B. Η μόνη διαφορά που θεωρούσαν οι αρχαίοι Έλληνες ότι είχαν από τους άλλους λαούς ήταν η παιδεία (η μόρφωση και τα ήθη και έθιμα). Η διάκριση αυτή ήταν κάτι ως το Γκιαούρησες (= οι άπιστοι: Έλληνες, Ιταλοί κ.α.) και Τούρκοι ή μουσουλμάνοι (= οι πιστοί του Αλλάχ).

Γ. Οι Έλληνες δεν κατάγονται από τα Ουράλια, όπως κακώς λέγεται, αλλά είναι ένας λαός που αποτελέστηκε από πολλά φύλα, όμως κύρια από τους αυτόχθονες Πελασγούς. Τα άλλα φύλα είχαν έρθει στη Ελλάδα άλλα από την Ασία (= οι Πέλοπες ή Φρύγες κ.α.), άλλα από  την Αφρική (= οι Καδμείοι ή Θηβαίοι και οι Δαναοί) και άλλα από τη Θράκη (οι Ευμολπίδες κ.α.).

1. According to the Pario chronicle and to the ancient writers: Ekataios Milisios, Stravon 7, 321, Thoukydedis (A, 3 - 9, Herodotus History A 54 - 58, Isokrates_ Panathinaikos, Helen’s Eulogy 68 - 69, Diodorus_1, 23-24 and 28-29, M Extract 3, Plato (Menexenos, 245c-d and others (we see they report that):

A. Initially, because agriculture was not yet known (the seeds, the ploughs, etc.) and the instruments of security (the arms and the army), there were no permanent residents nor borders, nations, states, Greeks, barbarians etc., but simply various races (the so called Pelasgeans, Kares, Phoenicians, Danaeans, and others), who lived in a migratory way, that is in a manner of speaking as animals, to find sources of food, thereby, whenever and wherever the most powerful group went would chase away those it would find there so as to exploit for itself whatever resources existed.

B. In Greece initially lived various races (sects) with the so called Pelasgeans being by far the most numerous, and for that reason Greece initially was called Pelasgia. It is said that, the Pelasgeans were the first people that inhabited Greece and for this reason they were considered natives (endemic). Subsequent to them migrated into Greece from Egypt the so called Danaeans and Kadmeians or Thebans. After them came the Eumolpides, Pelopes, and others. These people were called epilydes (from the prefix epi + come, came, etc.) in relation to the native (endemic) Pelasgeans, because they came into Greece after the Pelasgeans. Specifically:

a) In 1500 B.C., they say, in Egypt there was a burst of pestilent (infectious) illnesses (the 7 plagues, according to the Old Testament) and the local people attributed it to the impious foreigners. In order to avoid the wrath of the local people, the immigrants who lived in Egypt left and went to other parts of the world. The Jews under the leadership of Moses went to Judea. The Phoenicians (who lived in Thebes of Egypt, and thus Thebans, and who had gone there from the Red Sea) under the leadership of Aginoras went to the western seashore of Asia and specifically to the country which was named after them, Phoenicia. From there, afterwards, a part of them under the leadership of Kadmos (from whom, Kadmeians or Thebans) went to Voiotia where they founded the city-state Kadmeia or Thebes (named Thebes in remembrance of the Egyptian city Thebes and Kadmeia in honor of Kadmos).

The Danaeans with boats under the leadership of Danaos (from which Danaeans) by way of Rhodes went to Argos of Peloponnesus. When they arrived there they clashed with the residents of Argos, who were Achaeans in origin. However, because Gelanor, king of the Argeians, on account of the fact that he did not have a son as his successor, and because it did not appear he has the military capabilities for an Argeian victory, the Argeians finally decided to call Danaos for a peace accord and to also share the kingship. This is also the reason that afterwards in the “Trojan War”, Argeians (=Achaeans, the residents of Argos) were also called Achaeans and Danaeans and Argeians and as an extension of them and all the other Greeks.

b) A few years before the Trojan War, Pelops (the son of the king of Frygia) with Frygians left from Asia Minor and went to Peloponnesus in order to participate and compete in the games organized by the king of Mycenae, and the winner of which would marry his daughter. Because Pelops lost in the competition, he did not want to return to his homeland and through deceit occupied the throne of Mycenae and subsequently all Peloponnesus, and thus from him derived the name. That is to say Peloponnesus = island of Pelops. Peloponnesus before Pelops was called Argos as an extension of the city Argos and was inhabited by races of the so called Achaeans, and thus Argeians = Achaeans = Peloponnesians. Under this situation, the Mycinaeans were divided in their allegiance, some recognized as their king Pelops, and others the local king (the descendant of Perseus = founder of Mycenae). The grandson of Pelops, Agamemnon seeing the barbarians coming into Greece and committing pillages, crimes and creating colonies (i.e. Kadmeians or Thebans from the Kaspian Sea came to Voiotia and built Thebes, the Danaeans from Egypt had come and lived as immigrants in Argos, etc.) and the Mycenaeans, and in general all Greeks, not being able to ward off the barbarians was able to unite the two scepters of the  Mycenaeans (that is to say, he united the Pelopes with the Achaean Mycenaeans into a single total unit, with a single king) and made Mycenae the first power of the ancient world. Then, he summoned the other relative Greek city-states, such as (Cretans, Athenians, etc.) for a common campaign against Troy, because the Trojans with other barbarians were coming into Greece and abducting the women and the possessions and estates of the Greeks. The final reason for the Trojan campaign (known as “Trojan War”) was the abduction of beautiful Helen, wife of the king of Sparta Menelaos, by the prince of Troy. According to the Pario chronicle, the Trojan War took place in (954 - 945 prior to Diognetus) = 1218 - 1209 B.C.

c) First time that seeds were planted and since then began the development of agriculture was the year 1410 B.C. in Eleusis by Demetra (thereafter declared goddess), although the last migration of populations into Greece for the purpose of finding better living conditions occurred 80 years after the “Trojan War”, that is to say sometime in 1110 B.C., and it was the called “The Descent of  the Dorians” with the Herculeans. Since then, it is said, migrations ceased and finally Greece began to prosper and to create colonies.

C. Initially Greece was the residence of barbarians (the so called Pelasgeans, Danaeans, Kadmeians, Kares, Phoenicians, and others) and at some point in time first the Dorians separated from the barbarian Pelasgeans and created a separate nation, the Greek. In this nation afterwards adhered all the Pelasgeans (= Iones or Athenians, Aioleans or Thessalians, and others), as well as a lot of other barbarians (the Danaeans, the Pelopes, the Kadmeians or Thebans, and others), that is:

“The Greek nation since its inceptiond, the same language has always been spoken, that is my conviction, since however it separated from the Pelasgean, weak then and in the beginning small, it grew larger later and mupltiplied in nations, since adhered to it mainly the Pelasgeans, but also very many other barbaric races .....” (Herodotos_ A, 57 - 58).

Thoukydedis (3 - 9) reports that the first common collaboration of the Greeks was the “Trojan War”, and that until the “Trojan War” the separation in “Greek” and “barbarian”, did not exist, otherwise it would have been reported by Homer. This separation came into being after the “Trojan War” and forward. Before the “Trojan War” “Greece - Greeks” were called only those whose origin was from the city-region “Greece”, which together with “Fthia” comprised the state of Pileas and had as their leader in the “Trojan War” Achilles. After the “Trojan War” the name Greece was extended (spread) and it included almost all southern Greece or more properly as many regions (Thessaly, Mainland Greece, Peloponnesus, Crete, etc.). The army campaigned in Troy. The extension of the name “Greece”, it is said, took place because after the “Trojan War”, during the reign of King Hellene, the city-region Greece became the most powerful and thus it was to their interest for all those others who spoke the same language to say that they also were Greeks.

In the Olympic games (games that participated only Greeks and their official beginning date is considered to be 776 B.C.) the name “Greece - Greeks” was also extended to the other friendly campaigning regions (= Macedonia, Hepeiros, etc.), regardless whether or not they took part in the “Trojan War”. Thus the name Greece and Greeks from local became general in nature. That is to say, the national name Greece - Greek derived from the city-state Greece, as we say, i.e. today, province Lassithi and prefecture Lassithi, city Larissa and prefecture Larissa, etc. At the same time the name Greece and Greeks also meant the civilized, he who is educated, because the Greeks were distinguished for this. Isocrates states, Greeks are those who possess Greek education and not those whose origin is Greek, while barbarians are those that do not have our Greek training.

 2. According to the Pario chronicle and the ancient writers: Plato (Minoas, Laws), Plutarch (Lycurgus, Solon, Theseus), D. Laertios (Epimenedis), Isocrates (Panathenaikos), and others, we see them reporting, that:

A) During Minoa’s reign came the Kares and Phoenicians and occupied the islands of the Aegean that up to that time were uninhabited and henceforth committing crimes and robbing the Greeks. Under these circumstances, Minoas conceives and creates a maritime martial navy, the first such naval force in the world, and uses it to drive away from the islands of the Aegean the criminal Kares and Phoenicians. As a result of the above-mentioned actions, Minoas becomes master of the seas, frees up the marine corridors and thus enables the Greeks to commute by sea, to trade amongst themselves, to deal with naval activities and marine type of work, to gain wealth and to establish cities (permanent residence for the people he brought to the islands from Crete, which before could not be done because of the predatory, piratical and criminal activities of the thieves and pirates who lived there).

B) The first great, important civilization (culture) created on earth was the Minoan. It is said, the first time that a city was conceived, organized and created was in Crete during the time of Minoas. Minoas with the help of his brother Radamanthys united and unified into a single totally comprehensive societal unit the various city- states of Crete (Gortyna, Kydonia, Lykasto, etc) with capital the city Knossos. They conceived, organized and implemented the institutions of the state, such as (schools, community of property, public mess, laws and the constitution, etc) for the correct governing of the Cretan public. Result of the state organized by Minoas was the creation of the first civilization in the world, known today as the Minoan civilization, which subsequently was copied by all Greeks and not only. The Cretan laws were copied first by the Spartans, the lawmaker Lykourgos, and afterwards by the Athenians, the lawmaker Solon and the help of Epimenedis, and others.

It is said that during the time period of Minoas were conceived the following: the constitution, the Parliament, the senators and representatives, the laws on the social and political administration, business transactions, tax collectors, etc. Of course because the laws of Minoas were for the first time conforming with the principles “on justice or divine sentiment”, etc., the Minoan laws were declared divine. This is also the reason that Minoas and Radamanthys after their death were deified and declared semigods, sons of god Zeus and judges at the Hades of the Greeks (something similar to Alexander The Great, Constantine The Great, and others) or that it was said that Minoas took the laws directly from god Zeus on mount Dikti (something similar to Moses on mount Sina, etc.).

Prior to Minoas in all the world each king, it is said, did whatever pleased him or made laws according to his will and own personal interest, named the leaders of the races, the tribes, the head of state depending upon his own preference and intelligence, which is also the reason that the Greeks did not recognize any other culture worthy to talk about except only the Minoan civilization, and they would say, “everyone not Greek is barbarian”.

(For more information and sources, see the book CRETAN HISTORY, A. Krasanakis).

It is also noted that:

1) According to all mythologies, all people, all populations on earth are brothers, children of a single family. According to Greek mythology: Hesiod_(Catalogue of women, Work and Days), Apollodoros_ (Mythological library), and others, the current people are descendants of a human couple, Defkalion and Pandora, that create sometime ago from clay god Prometheus in Fthia, to which in order to bring to life, Prometheus rammed into their bodies a cane which contained divine fire that he stole from the gods (here, implied are the veins to which flow the blood and lifer of a person).

According to the Egyptian mythology,(Diodoros_ 1, 10), the first human couple in the world sprang up in the Nile, because there, he says,  the temperature is hot and the land much more fruitful than elsewhere, and that from this human couple descended all current people.

According to Jewish mythology, the current people are descendants of the human couple, Adam and Eve, that God molded sometime ago from clay in paradise, and which, in order to take life, God puffed air in their face (here, implied is the breathing of person).

In addition, the Greeks and the Jews say that sometime ago (in 1600 B.C., according to the Pario Chronicle, during the reign of king Defkalion in Greece there occurred a great flood from which all people drowned except a couple, Defkalion and his wife according to the Greeks or Noah and his wife according to the Jews, who were saved in an ark and that from this couple descended all current people.

According to writer Hesiod_(Catalogue of Women), the children of Zeus and Pandora, daughter of Defkalion were Graikos, Magnis, Makedon and Hellene, and children of Hellene were Doros, Aiolos, Xoythos, etc.

2) Because Attica was never inhabited by Pelopes, Danaeans and Kadmeians, the races that came later into Greece from the endemic (Pelasgeans, and others, but only inhabited in Peloponnesus, where  Sparta was, and in Voiotia where Kadmeia or Thebes was, and also because the Thebans and Spartans some times allied with the barbaric Persians in order to rule the Greeks (the Spartans, in addition, had conquered and occupied the Achaeans of Messinia and made them slaves, because they did not want to recognize as their kings the Herculeans), the Athenian orators and writers (Plato, Isocrates, and others) proclaimed that the Athenians were the best, and most genuine and pure Greeks and for that reason they should rule the Greeks and not the Spartans or Thebans.

3) The Danaeans took part in the “Trojan War”, because they had already been incorporated peacefully with the Achaeans. Contrarily, the Kadmeians or Thebans did not take part in the “Trojan War” and during the Persian wars did not participate with the other Greeks, because they were of barbaric origin, according to Herodotus. Thebes was completely destroyed from its foundations by Alexander The Great, because it wanted to rule the Greeks with the help of the Persians, which is exactly what the pure, genuine Greeks did not want.

CONCLUSION:

A. According to our ancestors there never existed an “Indo-European” race from which descent the Greeks, Latinas etc., and the various other races from which the other populations descended, as it is falsely stated. For them one is the human type, the descendants of Defkalion, according to the Greeks or the descendants of Noah, according to the Jews. Simply, through the passage of time, the various groups of people developed a different language, as well as different education and training, customs and traditions, religion, etc. (= the acquired attributes, as they are called today).

Β. The only difference that the ancient Greeks believed existed between them and the other populations was in education and training (education-training, and customs and traditions). This distinction was something as “giaous” (= the faithless: Greek, Italians, etc.) and Turks or Muslims (= faithful of Allah).

C. The Greeks do not descend from the Urals, as it is falsely stated, but it is a population that was constituted by many races (sects), however the main were from the endemic, native Pelasgeans. The other races that had come into Greece were: some from Asia (= Pelopes or Frygeans, etc.), others from Africa (= Kadmeians or Thebans and Danaeans), and others from Thrace (Eumolpides, etc.).

«Ευτυχής όποιος γνωρίζει την ιστορία», Ευριπίδης(484-406 π.Χ.),

ο τελευταίος μεγάλος ποιητής της ελληνικής τραγωδίας.

Το συνημμένο περιληπτικό κείμενο ' Το Ελληνικό Έθνος' και μετάφρασή του στην αγγλική γλώσσα αφιερώνω στα παιδιά μου που έχουν γεννηθεί και μεγαλώσει στην Αμερική, για να γνωρίσουν λίγα ακόμη περισσότερα όχι μόνο από την ιστορία του τόπου των παιδικών μου χρόνων αλλά και της καταγωγής των, της Πατρίδας που λατρεύω και αγαπώ.

 Απ' όλες τις ιστορικές μεταφράσεις/παραφράσεις που είχα την τιμή και ευχαρίστηση να κάνω κατά την περίοδο του Καλοκαιριού 2008, η παραπάνω σύνοψης του κ. Α. Γ. Κρασανάκη εκπληρώνει επίσης μια ακόμη δική μου επιθυμία, επειδή ερευνά, καλύπτει και εξιστορεί ένα από τα σπουδαιότερα κεφάλαια της Ελληνικής μας κληρονομιάς, γεγονότα και χρονολογικά στοιχεία που πιστεύω παραμένουν άγνωστα από το μεγαλύτερο κοινό Ελλήνων και μή.

Το κείμενο αυτό βασίζεται και αντλεί από πηγές γραπτών αρχείων, συγγραφέων, ποιητών, ιστορικών κ.α., και αποτελεί μια περιληπτική εξιστόρηση της αρχής της δημιουργίας του ελληνικού έθνους διευκρινίζοντας με ακρίβεια τα χρονολογικά αίτια και γεγονότα που συνέβαλλαν σ’ αυτό το θαύμα των αποκαλουμένων 'πόλεων-κρατών'. Δηλαδή, έχουμε την δημιουργία ενός κράτους, το Ελληνικό Έθνος, το οποίο αποτελεί όχι μόνο την κοιτίδα του δυτικού πολιτισμού και έκφραση του ανθρωπίνου πνεύματος στις πρώτες μεγάλες στιγμές της δημιουργίας του, αλλά και γενικότερα ακόμη ένα κράτος που θεωρείται σταθμός της περαιτέρω πνευματικής εξέλιξης και διάπλασης του χαρακτήρα των ανθρώπων.

Επί πλέον δε πιστεύω, ότι αν και σχεδόν ο κάθε άνθρωπος ανά τον κόσμο έχει διαβάσει κάτι τί, ξέρει κάτι τί ή έχει ακούσει κάτι τί γύρω απο τους αρχαίους θρύλους και παραδώσεις της Ελλάδας, τα έπη του Ομήρου (Ιλιάδα, Οδύσσεια, διδασκόμενα σε όλα τα σχολεία του κόσμου), τον ‘Χρυσό Αιώνα του Περικλέους & Επιτάφιο Λόγο’, πόλεις, έργα και ήρωες της αρχαίας Ελλάδας ( Αθήνα, Σπάρτη, Σωκράτη, Πλάτωνα, Αριστοτέλη, Αλέξανδρο, θεούς, ημίθεους, κλπ.), εντούτοις όχι πολλά εάν έστω και λίγα σχετικά μ’ αυτή την αξιόλογη πτυχή που αποτελεί την αρχή της δημιουργίας της Ελληνικής Ιστορίας των τριών και πλέον χιλιάδων ετών.

ΑΡΙΣΤΕΙΔΗΣ ΠΕΡΔΙΚΗΣ

ΑΜΕΡΙΚΗ 30 -12 - 2008